Najstarsze pompy eksponowane w nie istniejącym już niestety stambulskim Muzeum Straży Pożarnej

(Foto: Beata Nykiel)

Najstarsze pompy eksponowane w nie istniejącym już niestety stambulskim Muzeum Straży Pożarnej

(Foto: Beata Nykiel)

Jedna z najstarszych pocztówek z przedstawieniem pompierów, wydana w technice litografii na przełomie XIX i XX w. przez Maxa Fruchtermanna.

(Zbiory Piotra Nykiela)

Drużyna tulumbacılar z Kemeraltı na Galacie. Na krześle w garniturze siedzi Birinci Reis, szef zastępu odpowiedzialny za wyszkolenie. Z nogą opartą o pompę i medalem na piersi pozuje İkinci Reis – kapitan drużyny, który w odróżnieniu od Birinci Reisa brał czynny udział w akcjach.

(Zbiory Piotra Nykiela)

Tulumbacılar ruszający do akcji. Pierwszy z prawej to İkinci Reis, zaś drugi od prawej to Fenerci, który oświetlał w nocy drogę i ostrzegał kolegów o przeszkodach terenowych.

(Zbiory Piotra Nykiela)

„Procesja” z pompą

(Zbiory Piotra Nykiela)

Umieszczane na pompach godła dzielnicowych zastępów tulumbacılar. Po lewej emblemat ekipy z dzielnicy Beyazıt, przedstawiający wieżę strażacką przy Ministerstwie Wojny z wywieszonymi latarniami sygnalizującymi pożar. Po prawej godło drużyny z Tophane.

(Foto: Beata Nykiel)

Zastęp strażaków z greckiego lub ormiańskiego milletu, niosący pompę zwieńczoną godłem z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem.

(Zbiory Piotra Nykiela)

Przypuszczalnie ten sam chrześcijański zastęp, co na poprzednim zdjęciu.

(Zbiory Piotra Nykiela)

Dzielnicowy zastęp pompierów. Jedyną postacią siedzącą jest Birinci Reis. Nad całą grupą, z sikawką w rękach pozuje İkinci Reis.

(Zbiory Piotra Nykiela)

Zreformowana, regularna straż pożarna podczas ćwiczeń na początku XX w.

(Zbiory Piotra Nykiela)

Skrzynia pompy należącej do morskiego batalionu straży pożarnej. Formacja ta na swe zwierze totemiczne wybrała tygrysa, w odróżnieniu od batalionów lądowych, identyfikujących się z lwem.

(Foto: Beata Nykiel)

Pompa z początku XX w. eksponowana w Muzeum Morskim w stambulskiej dzielnicy Beşiktaş.

(Foto: Piotr Nykiel)

(Foto: Piotr Nykiel)

Pompa z początku XX w. eksponowana w Muzeum Morskim w stambulskiej dzielnicy Beşiktaş.

(Foto: Piotr Nykiel)

Tego, czy niegrzeczne dzieci straszono strażakami pewnie już się nie dowiemy... W drodze do pożaru atrybutem władzy İkinci Reisa była sikawka – tylko on miał prawo ją nieść. Z pewnością też nie raz torował nią sobie drogę...

(Zbiory Piotra Nykiela)

Wieża strażacka przy budynku Ministerstwa Wojny...

(Zbiory Piotra Nykiela)

...oraz wywieszane z niej w nocy latarnie alarmujące o pożarze.

(Foto: Beata Nykiel)

Jedna z wielu pocztówek sławiących etos tulumbacılar. Po lewej – Fenerci, którego ubiór (zwłaszcza kask) zdradza, iż zdjęcie wykonane zostało w okresie transformacji pompierów w profesjonalną straż pożarną. Po prawej Galata Kulesi, na której wywieszano proporce lub latarnie alarmujące o pożarze w rejonie Pery.

(Zbiory Piotra Nykiela)

Pompa z początku XX w. eksponowana w muzeum w Edirne.

(Foto: Piotr Nykiel)

XX-wieczna pompa eksponowana w ankarskiej filii Muzeum Techniki Rahmiego M. Koça.

(Foto: Piotr Nykiel)

Inna bardzo dobrze zachowana pompa przechowywana jest na terenie restauracji "Zenger Paşa Konağı" w Ankarze. Zgodnie z napisem na skrzyni należała ona do straży pożarnej w Beypazarı (ok. 100 km na zachód od Ankary) i datowana jest na 1915 r. Napis ten budzi jednak spore wątpliwości, gdyż wykonany został w alfabecie łacińskim, którym Turcy posługują się dopiero od 1928 r.

(Foto: Piotr Nykiel)

Ta sama pompa co na zdjęciu wyżej. Kompletna tulumba (z wężem i sikawką) jest dziś dużym unikatem.

(Foto: Piotr Nykiel)